Wayne Riker is bepaald geen kleine jongen in de wereld van het Amerikaanse gitaaronderricht.  Hij speelt al 45 jaar gitaar, geeft al les sinds 1973 en heeft ondertussen 10 boeken en 2 dvd's met zijn lesmethoden op zijn conto staan. Daarnaast treedt hij ook veelvuldig op, als solist en in allerlei groepsvormen en daarbij brengt hij ook een breed spectrum aan muzikale genres.

Nadat hij eerder onder eigen naam twee cd's op akoestische gitaren uitbracht komt hij nu met zijn Ensemble met zijn eerste cd op electrische gitaren te voorschijn. Deze cd is een weergave van de tientallen jaren ervaring die hij heeft opgedaan, als lesgever en als muzikant, zowel in de studio als op scene.

Het concept van "Full Soul Ahead" spreekt ons bijzonder sterk aan. Het Wayne Riker Ensemble bestaat, naast Wayne zelf, uit Dave Curtis op bas en Michael McGinty op keyboards. Daarnaast speelt er echter op negen van de tien nummers (alle nummers op deze cd werden trouwens door Wayne Riker zelf geschreven) op de cd telkens een andere gastmuzikant mee, uiteraard altijd op zijn favoriete instrument. Dat gaat dan van tenor- en altsax over trompet naar electrische viool, fluit, harmonica en de menselijke stem als "vocalisatieinstrument".

Wayne Riker moet een fijne mens zijn om mee samen te spelen: ondanks zijn meersterschap hoor je nergens die "kijk mama, zonder handen"-mentaliteit. Hij laat op gepaste wijze en in de juiste hoeveelheid zien (vb. in "Seriously Blue", het enige nummer zonder gastmuzikant) wat hij zelf kan, maar geeft daarnaast een grote solistische vrijheid, niet alleen aan de gastmuzikanten, maar ook aan zijn twee vaste bandleden.

Dat gegeven, plus het feit dat dat Wayne Riker alle muzikale stijlen tussen de Chicago blues en de bepop jazz aan bod laat komen op "Full Soul Ahead" maakt van deze cd een bijzonder aangenaam luisterstuk. Die andere genres zijn dan ondermeer swing, latin, fusion, funk en gospel.

"Full Soul Ahead" van The Wayne Riker Ensemble is een cd die we sterk kunnen aanbevelen. Hij is aangenaam om te beluisteren, wordt volgespeeld door rasmuzikanten en bereikt, zonder één zwak moment, met de afsluiter "Talk To Me" een fijne apotheose.  ROLA